Diepe transmissies
Diepe transmissies
Anonim

Gewapend met een revolutionair nieuw volgapparaat brengen grotduikers bedreigingen in kaart voor de belangrijkste waterbron van Florida

BEKENDE ONDERWATER-grottenonderzoeker en filmmaker Wes Skiles heeft zich de afgelopen 30 jaar een weg gebaand door honderden kilometers ondergedompelde gangen, maar om Water's Journey: Hidden Rivers of Florida te maken, een documentaire die in oktober op PBS wordt uitgezonden, had hij een nieuw hulpmiddel nodig.

Down Under: 260 voet onder het oppervlak in de Floridian Aquifer
Down Under: 260 voet onder het oppervlak in de Floridian Aquifer

"We wilden aantonen hoe oppervlaktevervuiling drinkwater kan verontreinigen", zegt Skiles, een 45-jarige inwoner van Florida. "Om dit te doen, moesten we op een dramatische manier hard bewijs presenteren."

Water's Journey volgt grotduikers door de Floridan Aquifer, een enorm netwerk van verzadigde kalksteen dat ten grondslag ligt aan Florida en Zuid-Georgia, dat tot 1.000 mijl aan zwembare tunnels omvat. Hoewel het labyrint al tientallen jaren wordt onderzocht, heeft de persistentie van archaïsche onderzoekstechnieken geleid tot slechts rudimentaire kaarten. Als Skiles een stevige milieustoot zou gaan leveren, moest de film bovengrondse vervuiling duidelijk verbinden met de verborgen waterwegen eronder.

Voer Brian Pease in, een 60-jarige gepensioneerde marine-elektronica-ingenieur die technologie gebruikte die vergelijkbaar was met die in lawinepiepers om een nieuw volgsysteem te ontwikkelen waarmee oppervlakteteams duikers nauwkeurig konden volgen door honderden meters rots. Voordien konden de beste systemen alleen statische locators identificeren die moeizaam in grotten moesten worden geplaatst. Met Pease's uitvinding draagt een duiker een voetlange antenne die een magnetisch veld uitzendt. Aan de oppervlakte detecteert een tracker het veld met een ontvanger ter grootte van een laptop die een hoorbaar gezoem afgeeft en vervolgens stil wordt wanneer het direct over de duiker gaat. Door het aan het werk te zetten, konden oppervlakteploegen boven duikers volgen terwijl ze routes zwommen die woonputten verbinden met doorgangen onder parkeerterreinen, constructiezones en andere locaties die mogelijk giftige afvoer in de watervoerende laag kunnen uitlogen via het poreuze plafond. "Dit zorgt voor een totale revolutie in het in kaart brengen van grotten", zegt Jill Heinerth, 38, een ervaren grotduiker bij Karst Productions in Skiles's High Springs, Florida. "Wat vroeger jaren duurde, kan in één duik samenkomen."

Tegen het einde van de opnames combineerde Pease een duikradio met technologie die nauw verwant was aan die van het volgsysteem, waardoor grotduikers met grondteams konden praten. De uitbetaling? Verbeterde veiligheid en de mogelijkheid om duikers naar gangen te leiden die onder oppervlaktekenmerken door lopen.

"We begrijpen het potentieel van dit alles niet eens", zegt Skiles. "We zijn nog niet begonnen onze verbeelding te gebruiken."

Aanbevolen: