Eliud Kipchoge heeft een nieuw marathonproject van minder dan twee uur
Eliud Kipchoge heeft een nieuw marathonproject van minder dan twee uur
Anonim

Nadat hij al zijn menselijke concurrentie heeft overwonnen, neemt 's werelds beste marathonloper het weer op de klok

Je moet bijna een beetje medelijden hebben met Hoka One One.

Afgelopen zaterdag sponsorde het bedrijf een gelijktijdige 100K race en 50-mijls wereldrecordpoging om zijn nieuwe "Carbon X" hardloopschoen te promoten. De dingen verliepen min of meer volgens plan, met door Hoka gesponsorde superster Jim Walmsley die 80 mijl aflegde in 4:50:08, waarmee hij Bruce Fordyce's al lang bestaande wereldmarkering van 4:50:51 verbrak. De inspanning kostte Walmsley uiteindelijk de overwinning in de 100K, maar dat deed er niet echt toe. Hoka had een nieuw wereldrecord om zijn nieuwste innovatie te helpen verkopen en gaf prompt een persbericht af dat een "historische doorbraak in menselijke prestaties" aankondigde.

Ik twijfel er niet aan dat ik mijn kleinkinderen precies zal kunnen vertellen waar ik was toen ik een e-mail opende om te ontdekken dat homo sapiens 4:50:20 over 50 mijl had gekraakt. Maar de nieuwscyclus is een onverzadigbaar beest. Voordat het weekend ten einde was, publiceerde The Guardian een artikel waarin werd aangekondigd dat Eliud Kipchoge opnieuw zou proberen de grens van twee uur te doorbreken in een speciale marathon die exclusief voor dat doel werd georganiseerd. Zonder gebrek aan respect voor Walmsley kan tegenwoordig niemand meer concurreren met "Boss Man" Kipchoge.

Dat is niet zomaar beeldspraak. De wereldrecordhouder uit Kenia heeft een ongekende negen opeenvolgende World Marathon Majors gewonnen. Vermoedelijk heeft het feit dat geen mens in staat lijkt om Kipchoge uit te dagen, hem ertoe aangezet om nog een kans te wagen om onder de twee te gaan. Ter herinnering, twee jaar geleden, tijdens een door Nike gesponsord spektakel in Monza, Italië, liep Kipchoge 26,2 mijl in 2:00:25. De aanstaande poging is gepland voor eind september of begin oktober in het VK. Deze keer wordt het gesponsord door Jim Radcliffe, CEO van miljardair van het chemiebedrijf Ineos. Net als in Monza wordt verwacht dat Kipchoge een roterend team van pacers zal gebruiken - een logistiek voordeel dat de poging niet in aanmerking zou komen voor de status van officieel record. Niet dat Kipchoge er iets om lijkt te geven.

"Het gaat niet om de IAAF, het gaat om geschiedenis", vertelde hij de Guardian in een verwijzing naar het bestuursorgaan van de atletiekbaan. "Ik wil echt een grote erfenis achterlaten."

Onnodig te zeggen dat Kipchoge een grote erfenis zal achterlaten, zelfs als hij nooit meer een stap zet, maar je kunt zien waar hij vandaan komt. Op dit punt in zijn carrière is een marathon van minder dan twee uur het laatste vakje dat niet is aangevinkt. Al het andere - nog een Olympisch goud, nog een paar Marathon Majors, het verbeteren van zijn eigen belachelijke wereldrecord - is gewoon meer van hetzelfde. Een marathon van minder dan twee uur zou een kans op onsterfelijkheid bieden.

Dat is tenminste wat we moeten geloven. Net als bij Nike's Breaking2 Project in 2017, is het moeilijk in te zien hoe een evenement dat de omstandigheden waaronder standaardmarathons worden gelopen radicaal verandert, aanspraak kan maken op de meest begeerde benchmark van de marathon. (De Ineos 1:59 Challenge factureert zichzelf als een poging om "de laatste mijlpaal in de atletiek" te bereiken.)

Het is moeilijk in te zien hoe een evenement dat de omstandigheden waaronder standaardmarathons worden gelopen radicaal verandert, aanspraak kan maken op de meest begeerde benchmark van de marathon.

Om eerlijk te zijn, er is altijd een gevoel van subjectiviteit geweest bij het afwegen van het belang van atletische prestaties. In het profrenneren zijn deze debatten de afgelopen jaren geïntensiveerd met de komst van superschoenen die naar verluidt een ongekend prestatievoordeel opleveren. Dat was een van de a priori drogredenen van Breaking2-versie één: Nike probeerde het initiatief af te schilderen als bewijs dat, om het marketingjargon te gebruiken, "geen mens beperkt is", terwijl ze tegelijkertijd beweerden dat ze een schoen hadden uitgevonden die het hardlopen snel vier procent makkelijker.

Natuurlijk, voor beter of slechter, de ballyhooed Vaporfly 4% schoenen zijn altijd record in aanmerking komen. De opstelling van de pacemaker in Monza, aan de andere kant, die volgens Nike Kipchoge ongeveer 90 seconden zou besparen in vergelijking met marathons van het hoogste niveau (waarin de pacers uiteindelijk uitvielen), was uniek voor dat evenement. We weten nog niet precies hoe de Ineos 1:59 Challenge zal worden georganiseerd, maar het lijkt waarschijnlijk dat het een soortgelijke vraag zal oproepen als Breaking2: wat is een inspanning van minder dan twee uur waard als je de meeste elimineert van de variabelen waar marathonlopers doorgaans mee te maken hebben?

Ondertussen was het maandag de 65e verjaardag van Roger Bannister's eerste mijl onder de vier minuten. In een slimme PR-actie werd de officiële aankondiging over de Ineos 1:59 Challenge gedaan via een persbericht met foto's van Kipchoge op het beroemde Iffley Road-circuit in Oxford, waarmee werd aangegeven dat de Keniaan een lange traditie van het doorbreken van barrières voortzette. Interessant is dat, zoals atletiekliefhebbers zullen weten, de prestatie van Bannister in 1964 ook controversieel was omdat hij (onofficiële) pacemakers gebruikte in een tijd dat ze door de IAAF verboden waren. Het lijkt zijn erfenis niet een beetje te hebben aangetast, dus misschien geldt hetzelfde voor Kipchoge als hij slaagt. (Ik denk dat hij dat zal doen.)

"Records zouden de dienaren moeten zijn, niet de meesters van de atleet, die hem voorbereiden op een aanstaande ontmoeting met een gerespecteerde tegenstander", schrijft Bannister in zijn autobiografie, The Four Minute Mile. “Ze mogen geen doel op zich zijn.”

Ja, juist.

Aanbevolen: