Onderschat de gezondheidsvoordelen van e-bikes niet
Onderschat de gezondheidsvoordelen van e-bikes niet
Anonim

Een onderzoek naar de cognitieve en psychologische effecten van fietsen in de buitenlucht levert gelijke resultaten op voor normale fietsen en e-bikes

Een van mijn favoriete wielercontroverses was het gerucht - compleet met video-analyse in Zapruder-stijl - dat Fabian Cancellara een verborgen elektromotor in zijn fiets gebruikte om naar de overwinning te stijgen in de Ronde van Vlaanderen 2010. Tegenwoordig gebruiken wielerautoriteiten mobiele röntgenfoto's en warmtebeeldcamera's om fietsen te screenen bij grote races, en vorig jaar werd een Franse amateurrenner veroordeeld tot 60 uur taakstraf nadat hij was betrapt op 'mechanische doping'. Maar buiten racen hebben elektrische fietsen, zo herinnert een nieuwe studie ons, ook een veel positievere kant.

De studie, uitgevoerd door onderzoekers van de universiteiten van Reading en Oxford Brookes in Groot-Brittannië, kijkt naar de cognitieve functie en het psychologisch welzijn bij volwassenen ouder dan 50 jaar. De grimmige waarheid is dat de cognitieve functie de neiging heeft af te nemen naarmate we ouder worden, en dat wordt vaak geassocieerd met met een verminderd welzijn. Maar het bemoedigende voorbehoud is dat deze achteruitgang veel minder onvermijdelijk is dan we vroeger dachten, en er zijn twee eenvoudige tactieken die ze kunnen bestrijden: actief zijn en naar buiten gaan.

In PLoS ONE rapporteren de onderzoekers over een onderzoek waarin beide tactieken samen werden ingezet. In plaats van beweging te bestuderen in de afstompende omgeving van het lab, stuurden ze hun vrijwilligers op de fiets de wereld in. Van de 100 proefpersonen in de leeftijd van 50 tot 83 kregen 36 normale fietsen, 38 kregen Raleigh Motus e-bikes en 26 zaten in de niet-fietsende controlegroep. Geen van hen had de gewoonte om te fietsen toen het onderzoek begon, en hen werd gevraagd om gedurende acht weken minstens drie keer per week drie keer per week 30 minuten te fietsen. Voor en na het onderzoek vulden ze een reeks cognitieve tests en psychologische vragenlijsten in.

De belangrijkste hypothese was dat deze relatief bescheiden hoeveelheid fietsen voldoende zou zijn om de cognitieve functie te stimuleren, met name een subset die bekend staat als de uitvoerende functie en waarmee je taken kunt plannen, organiseren en voltooien. De resultaten ondersteunden deze hypothese over het algemeen, hoewel het effect niet zo sterk en uniform was als verwacht. In verschillende tests van de executieve functie zagen beide fietsgroepen een significante verbetering ten opzichte van de controlegroep. Dit is geen grote schok gezien eerder onderzoek, maar het is leuk om te zien dat zelfs zoiets milds als een paar keer per week in je eigen tempo een half uur op de fiets rondhangen, een meetbaar effect heeft.

De interessante wending kwam in de vergelijking tussen de reguliere en e-bike-groepen. De onderzoekers veronderstelden dat de reguliere fietsgroep de grootste effecten zou krijgen, omdat ze harder zouden moeten werken. De e-bikes hadden vijf motorstanden, variërend van turbo tot uit. De proefpersonen besteedden uiteindelijk 26 procent van hun tijd aan turbo, 7 procent aan sport, 24 procent aan tour, 28 procent aan eco en 15 procent met de motor uit. Ze kregen dus volop hulp tijdens hun ritten. Wellicht daardoor dat de e-bikers iets meer tijd in het zadel doorbrachten: gemiddeld 2,39 uur per week, tegenover 2,07 voor de gewone fietsers.

Tegen de verwachting in lieten de resultaten echter weinig of geen verschil zien tussen de twee fietsgroepen. Hier is bijvoorbeeld een van de uitkomstmaten voor een cognitieve test genaamd de Stroop-taak, die uw vermogen meet om ongewenste reacties te remmen (een subdomein van de uitvoerende functie):

e-bikes; elektronische fietsen; wielersport; geschiktheid; wetenschap; studies
e-bikes; elektronische fietsen; wielersport; geschiktheid; wetenschap; studies

De controle bleef ongeveer constant, terwijl beide fietsgroepen verbetering lieten zien (in dit geval een lager aantal na de interventie). Over het algemeen scoorden de e-bikevakken even goed als de reguliere fietsvakken, en in sommige gevallen (zoals een van de welzijnsmaatregelen) zelfs beter. Heck, misschien wilde Cancellara zich gewoon goed voelen over zichzelf.

De schijnbare conclusie van deze resultaten zou kunnen zijn dat de fysieke inspanning die je krijgt door te fietsen minder belangrijk is voor je cognitieve gezondheid dan de deur uit te gaan in de rijke buitenomgeving. Ik zou echter voorzichtig zijn met het trekken van die conclusie. Om te beginnen was de inspanningsdosis hier zo laag dat het misschien helemaal niet veel impact had. Op basis van eerdere literatuur is het redelijk om aan te nemen dat als ze meer of sneller hadden gefietst, je misschien meer trainingsspecifieke voordelen zou zien. Er zijn ook enkele subtielere mogelijkheden, zoals het feit dat het leren rijden op een e-bike voor de eerste keer een cognitieve uitdaging vormde die de renners dwong hun hersens meer te gebruiken dan degenen die op een meer bekende machine trapten.

Toch geven de onverwacht goede prestaties van de e-bikes stof tot nadenken. De studie maakte deel uit van een groter project genaamd Cycle Boom dat probeerde "fietsen onder de oudere bevolking te begrijpen en hoe dit de onafhankelijkheid, gezondheid en welzijn beïnvloedde." Sommige van de opmerkingen die de onderzoekers na het onderzoek kregen, merkten op dat het hebben van een e-bike de proefpersonen het vertrouwen gaf om iets breder te verkennen zonder zich zorgen te maken of ze thuis zouden kunnen komen.

Dit zijn geen onbelangrijke details, want het overwinnen van de barrières die ouderen ervan kunnen weerhouden te fietsen (of op andere manieren actief te zijn) is veel belangrijker dan marginale verschillen in de effectiviteit van het ene type lichaamsbeweging ten opzichte van het andere. Een paar jaar geleden, terwijl mijn vader wachtte op een knieprothese, probeerde ik hem te overtuigen om een e-bike te overwegen, omdat hij het pijnlijk vond om door zijn heuvelachtige buurt te fietsen. Hij was niet ingenomen met het idee, en om eerlijk te zijn begreep ik zijn perspectief. Het voelde op de een of andere manier als vals spelen. Maar als ik nu naar deze resultaten kijk, zou ik willen dat ik wat harder had gepusht.

Aanbevolen: